Drone Pilotları Nasıl Çalışır?

1898’de Madison Square Garden’ın ikinci versiyonu sadece 8 yaşındaydı. Orada, amaçları için inşa edilmiş kapalı bir gölet geleneğinin kıyısında, eksantrik, parlak mucit Nikola Tesla tuhaf, metal bir tekne serbest bıraktı ve suyun yüzeyi üzerinde fermuar yapmaya başladı. Ama nasıl? Hayrete düşmüş seyircilerin çoğu, aracı zihniyle kontrol edebildiğini merak etti. Aslında Tesla, icadına dünyanın ilk robotu olan 613.809 numaralı ABD patentine rehberlik etmek için radyo dalgaları kullanıyordu. Tesla’nın bir geminin uzaktan kontrolünü elde etmek için yenilikçi radyo dalgaları kullanımı, yasal olarak drone pilotluğunun doğuşu olarak adlandırılabilir.

Drone pilotluğunun kökenleri, uçakların kökenlerine dayanmaktadır. Ortak payda askeri amaçla üretilmiş olmalarıydı. Sürveyans, keşif, bombalama ve dövüş ile ilgili riskler o kadar yüksektir ki, hava savaşının ilk günlerinden itibaren askeri stratejistler pilotları gemiden ve güvenli bir şekilde yere çıkarmanın yollarını düşünmektedirler.

Birinci Dünya Savaşı sırasında, jiroskopun mucidi Elmer Ambrose Sperry, Donanma için bir drone çift kanatlı uçak geliştirmek için sözleşmeli. Sperry ve oğlu Lawrence bir ekip kurdu ve New York, Long Island’da araştırma ve geliştirmeye başladı. Fikirleri, insansız uçakları bir mancınıkla fırlatmak, uzaktan 914 metre (1000 yard) için pilotluk yapmak ve ardından uçağın dalışını ve bir savaş başlığını patlatmasını sağlamaktı. Her girişim başarısızlıkla sonuçlanırken sonunda Mart 1918’de, uçaklarından biri 1.000 yarda (914 metre) uçtu, seçilen hedefe uçtu ve indi. İlk gerçek insansız hava aracıydı veya uzmanların söylediği gibi, insansız hava sistemlerinin başlangıcıydı.

Sperry tarafından geliştirilen erken dronlarla ilgili sorun, savaş için çok güvenilmez olmalarıydı. ABD Donanması, II. Dünya Savaşı sırasında Pasifik’de konuşlandırdıkları bir saldırı uçağı geliştirirken, 20. yüzyılın ilk yarısında ordu tarafından kullanılan çoğu dron, eğitimdeki pilotlar için hedef uygulama olarak hizmet etti.

Soğuk Savaş döneminde keşif ve gözetleme için daha sofistike dronlar kullanılmaya başlandı. Günümüzde, mevcut dronların yüzde 90’ından fazlası ister askeri ister kolluk kuvvetleri veya çevre izleme ajansları tarafından veri toplamak için kullanılmaktadır.

ABD ordusunun yurt dışındaki hedefleri vurmak için insansız hava araçlarını kullanımı oldukça tartışmalı hale geldi. Hava Kuvvetleri drone pilotlarına “koltuk katilleri” deniyor ve bir pilotun Pakistan’daki insanları öldüren bir tetikleyici çekerken Nevada’daki bir konsolda oturabileceği gerçeği, birçok kişi tarafından rahatsız edici derecede uzak ve soğuk olarak bulundu. Ancak, çoğu olmasa da drone pilotları aslında doğrudan öldürme atışı yapmakla meşgul değildir. Görevleri, tüm dünyadaki potansiyel tehditler hakkında veri toplayan gözetim görevlerini uçurmaktır.

Öyle ya da böyle, bu askerlerin birçoğunun evde uyanmalarına, iş yerlerine birkaç dakika sürmelerine ve akşam yemeğine gitmeden önce dünyanın dört bir yanındaki pahalı uçan makinelere pilot olmalarına gerek yok. Modern askeri drone pilotunun işi, savaş pilotlarını resmettiğimizde düşündüğümüzden çok uzak.

Spektrumun diğer ucunda hobi uçağı pilotu var. Çoğu zaman kendi kendine öğretilen hobi, kendi dronunu bile inşa edebilir ve kendi kendine kullanmayı öğretebilirdi. İnsanlar uzun yıllardır uzaktan kumanda ile model uçaklar yapıyor ve uçuyorlar, ancak akıllı telefon teknolojisi ve kameralarla donatılmış ucuz, hazır dörtlüler ile drone pilotunun hobisi gerçekten çıkmış durumda. Yerleşik drone kameraları, eski moda model uçak pilotlarının nadiren aldığı harika görüntüler için risk almak için pilotlarını motive ediyor.

Mevcut kurallar eksik ya da hala yeni kurallar belirlenmeye çalışılıyor ama genel olarak, dronunuzu 120 metrenin üzerine uçurmanıza izin verilmiyor, her zaman görebilmeniz ve saklamanız gerekiyor Yerel hava alanlarına 5 mil (8 kilometre) uzaklıktadır. Şubat 2015’e kadar, kolluk kuvvetleri bu kurallara uymayan hobi pilotlarına dik para cezaları veriyordu.

Asker ve hobi arasında bir yerde, çoğu hava fotoğrafçılığı ve sinematografi için iş yapan ticari pilotlar var. Ticari drone pilotluğu dünyası, ticari dronlarla ilgili yeni Federal Havacılık İdaresi (FAA) kılavuzlarının 2017 yılına kadar yürürlüğe girmemesine rağmen hızla büyüyor.

Teorik olarak GPS koordinatlarını çizmek ve bir hedefe pilot olmak için bir drone göndermek mümkündür. Bunun önündeki en büyük sorun, aslında engellerdir. Monitörü çalıştırmak ve ağaçlar, elektrik hatları, yüksek binalar ve diğer insansız hava araçları gibi engelleri yakından takip etmek için pilotlara ihtiyacınız var. Ancak yeni minyatür 3 boyutlu kamera teknolojisi, drone’ların yollarındaki engelleri “görmesini” ve kaçınma eylemini gerçekleştirmesini mümkün kılıyor. İHA’ların pilotluk yaptıkları bir gelecek çok uzak olmayabilir.

Ülkenin dört bir yanındaki Hava Kuvvetleri üslerindeki ışıksız, penceresiz kutularda, insanlar dünyanın diğer tarafından iletilen parlak ekran görüntülerini izleyen tek parça uçuş üniformalarıyla sandalyelere otururlar. Bu pilotlar, Suriye, Irak, Pakistan ve dünyadaki diğer sıcak noktalar üzerinde gökyüzünde devriye gezen İHA’ları kontrol ediyor. Çoğu zaman pilotlar veri topluyor, ancak bazen askeri hedeflere füze atıyorlar. Üstelik altı gün üst üste günde 13 ile 14 saat boyunca görevlerinde bulunuyorlar. Drone pilotları ortalama olarak zanaatlarını geleneksel Hava Kuvvetleri pilotlarının kokpitlerinde yüksekte harcadıklarından üç kat daha fazla uçuruyorlar.

Uzun saatler, yakın çevreleri ve işlerinin gerçek dünya sonuçları arasındaki garip kopuklukla birlikte, can sıkıcı ve stresin ölümcül bir kombinasyonuna yol açar. Ve her şeyin üstünde, saygı görmezler. Akranları tarafından uçmak yerine video oyunları oynamaktan alıkoyan drone pilotları gittikçe yanıyor.

Hava Kuvvetleri son zamanlarda emekli olan veya bırakanların yerine yeni drone pilotları almakta zorlanıyor. Sorun o kadar kriz oranlarına ulaştı ki, Hava Kuvvetleri Sekreteri Debra Lee James teşvik ücretini iki katından fazla artırdıklarını açıkladı (ayda 1.500 dolara). Hava Kuvvetleri 1.200’den fazla drone pilotuna ihtiyaç duyuyor, ancak Ocak 2015 itibariyle sadece 988’i vardı.

Ücretin arttırılması yeterli olmayabilir. Drone savaşçısı olarak altı yıl çalıştıktan sonra, Kıdemli Havacı Bryant Hava Kuvvetleri’nden ayrıldı ve uçmaya devam etmek için 109.000 dolarlık bir bonus düşürdü.

Bir felaket, herhangi bir felaket seç. 9/11? Katrina? Fukushima? Kurtarma ekipleri molozlarla mücadele ederken, kameralarla donatılmış minyatür helikopterler yıkık binaları yukarı ve aşağı iner ve enkazın içine ve dışına insanlar için çok tehlikeli veya zor ulaşır. Bunun gibi robotların kullanılması, afet bölgelerindeki kurtarma ekiplerinin performansında dokuz kat iyileşme ile sonuçlandı. Ve bu helikopterlerden birinin kontrollerinde sıkça bulacağınız kişi Dr. Robin Murphy. Teksas A&M Üniversitesi’nde Robot Destekli Arama ve Kurtarma Merkezi’nin (CRASAR) kurucusu olan Murphy, afet yardım robotu alanında liderlerden biridir. Onun CRASAR merkezi kuruluşundan beri sayısız felaket yardım operasyonlarında doğrudan yer almıştır.

Murphy aynı zamanda A&M’de öğretmenlik yapıyor ve burada okulun bilgisayar bilimleri programı ile mezun oluyor. A&M, FAA’nın öğretim ve araştırma amacıyla uçmasına izin veren 14 üniversite ve kolej de dahil olmak üzere 358 ABD kamu kurumundan biridir. Bazı topluluk kolejleri de dahil olmak üzere, bazıları drone pilot eğitim programlarına sahiptir, ancak sadece üç okul bu alanda derece sunmaktadır: Kansas Eyalet Üniversitesi, Kuzey Dakota Üniversitesi ve Embry-Riddle Havacılık Üniversitesi. Örneğin, Embry-Riddle de, programlar sadece kapsamlı uçuş simülasyon özelliği değil, öğrenciler de içeride dron sistemi anlamak sağlamak için mühendislik 13 kredi biriktirmek gerekir.

Şubat 2015’in sonunda, Federal Havacılık İdaresi (FAA), ticari drone pilotları için önemli sonuçları olan bir mahkeme savaşını kaybetti . Davadaki hakim, FAA’nın kamuoyunun bir yorum dönemi geçirmesine izin vermeden dronların kullanımını henüz düzenleyemediğini söyledi. Bu, izinsiz çalışmak için 10,000 dolarlık para cezalarının çoğunun tersine çevrildiği anlamına gelir. Drone girişimcileri gayrimenkul şirketleri ve reklam firmaları [kaynak: Kravets ] için hava fotoğrafçılığı gibi uğraşları ile iş geri alabilirsiniz.

Ünlü, çevrimiçi perakende devi Amazon , sipariş verdikten sonra birkaç dakika içinde kapınıza gelen paketleri görebilen bir drone dağıtım sistemi oluşturma niyetini zaten ilan etti. Google ayrıca mücadeleye atladı ve bir drone dağıtım sistemi ile aktif olarak deney yapıyor. Şirket, aynı anda birden fazla dronun uçuşlarını gerçekleştiren tek bir pilotu bekliyor. Platform İnsansız Kargo Uçağı (PUCA) adlı bir Avrupa kuruluşu bu vizyonu paylaşıyor ve yalıtılmış topluluklara mal teslim edecek büyük, yavaş hareket eden kargo insansız hava araçlarının konuşlandırılması için çalışıyor. PUCA bir seferde 30 uçak kadar kontrol tek bir pilot önermektedir.

Bu arada, madencilik ve inşaat şirketleri için siteleri haritalamak için uçağı kullanan Skycatch adında bir ABD şirketi, müşterilerinin işe alması için pilotların bir listesini oluşturuyor. Workmode olarak adlandırılan listenin üzerinde zaten 3.000 isim var, bunların 1000’i ABD’de Sonunda Skycatch, Workmode’u otomatikleştirmek istiyor, böylece Uber’in hava sürümü gibi çalışıyor ve insanların akıllı telefonlarıyla çeşitli ihtiyaçları için drone pilotları kiralamasına izin veriyor. Sonuçta, çoğu insanın gerçekten kişisel bir İHA’ya sahip olması gerekmiyor. Ancak, dronların paylaşım ekonomisine doğal olarak sığabileceği anlaşılıyor.