İstiklal Marşı’nın Kabulü

İstiklal Marşı, Türkiye Türk Cumhuriyetinin milli marşıdır. Sözleri Mehmet Akif Ersoy tarafından yazılmıştır ve 12 Mart 1921 tarihinde milli marş olarak kabul edilmiştir.

İstiklal Marşı fikri, Kurtuluş Savaşı sırasında, Batı Cephesi Komutanlığı tarafından dile getirilmiş ve durum sonradan Maârif Vekili olan Hamdullah Suphi’ye havale edilmişti. Milli marşımız, “İstiklâl Marşı” adı ile yaptırılacaktı ve çalışmalara başlandı. Beste ve güfte için beşer yüz lira armağan kararlaştırılarak genelge ve mektuplarla bütün yurda duyuruldu.

Şiir yarışmasına tam 724 şiir gönderildi. Komisyon bunlardan yedisini seçerek bastırdı ve meclis üyelerine dağıttı. Atatürk’ün başkanlığında TBMM’nin 12 Mart 1921 günkü celsesinde Mehmet Akif Ersoy’un şiiri defalarca okutturuldu. Şiir alkışlar arasında milli marş olarak bestelenmek üzere seçildi.

İstiklal Marşı yalnızca bir marş değildir. Bir milletin canı pahasına koruduğu, kurtardığı bir vatanın gerçek öyküsüdür. İstiklal Marşı kahramanca kendini vatanına siper eden bir milletin mücadele ruhunun eseridir.mücadelede büyük katkısı olan İstiklal Marşı ‘’Kahraman’’sıfatını hak etmiş tek şiirdir.

İstiklal Marşının Bestelenmesi

Mehmet Akif Ersoy’un yazdığı şiir, 12 Mart 1921 günü TBMM’ce İstiklal Marşı olarak kabul edildi. Aynı yıl bir de beste yarışması açıldı, ama kesin bir sonuç alınamadı. Keza dönemin savaş koşulları altında beste yarışmasına katılım az oldu. Katılımın şiir yarışmasına göre az olmasının önemli nedenlerinden birisi de o sıralar ülkemizde müzik eğitimi alan kişilerin parmakla sayılıyor olmasıydı.

İstiklal Marşının bestesi için Millî Eğitim Bakanlığı ikinci bir yarışma düzenledi. Şiirin bestelenmesi için açılan ikinci yarışmaya 24 besteci katıldı. 1924 yılında Ankara’da toplanan seçici kurul, Ali Rıfat Çağatay’ın bestesini kabul etti.

Bu beste 1930 yılına kadar çalındı. 1930 yılında değiştirilerek, dönemin Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası Şefi Osman Zeki Üngör’ün 1922’de hazırladığı bugünkü beste yürürlüğe kondu. Toplamda dokuz dörtlük ve bir beşlikten oluşan marşın armonilemesini Edgar Manas, bando düzenlemesini de İhsan Servet Künçer yapmıştır. Protokol gereği, sadece ilk iki dörtlük beste eşliğinde İstiklal Marşı olarak söylenebilmektedir. Günümüzde de aynı beste kullanılmaktadır.

İSTİKLAL MARŞI

Korkma, sönmez bu şafaklarda yüzen al sancak;
Sönmeden yurdumun üstünde tüten en son ocak.
O benim milletimin yıldızıdır, parlayacak;
O benimdir, o benim milletimindir ancak.
Çatma, kurban olayım, çehrene ey nazlı hilal!
Kahraman ırkıma bir gül… Ne bu şiddet, bu celal?
Sana olmaz dökülen kanlarımız sonra helal;
Hakkıdır, Hakk’a tapan, milletimin istiklal.

Mehmet Akif ERSOY
Beste : Osman Zeki Üngör