Aykut SARITAŞ Bilgi Paylaşım Sitesi !
Fazıl Hüsnü Dağlarca Kimdir?
26 Ağustos 1914 tarihinde İstanbul’da doğmuştur. Babası, süvari yarbayı Hasan Hüsnü Bey’dir. İlk okulu Konya, Kayseri, Adana ve Kozan’da, orta öğrenimini Tarsus ve Adana ortaokulundan sonra girdiği Kuleli Askeri Lisesi’nde 1933 yılında tamamladı. 1935′ yılında piyade subayı göreviyle Doğu ve Orta Anadolu’nun, Trakya’nın pek çok yerini dolaştı. On beş yılı doldurunca, ön yüzbaşı rütbesiyle askerlikten 1950 yılında ayrıldı. 1952-1960 yılları arasında iş müfettişi olarak İstanbul’da çalıştı.
1960’ta işten yarıldı ve İstanbul Aksaray’da “Kitap” kitabevini açarak yayıncılığa başladı. Ocak 1960-Temmuz 1964 yılları arasında dört yıl Türkçe isimli aylık dergiyi çıkardı. İlk yazısı 1927’de Yeni Adana gazetesinde yayınlanan bir hikâyedir. İstanbul dergisinde 1933’te çıkan “Yavaşlayan Ömür” adlı şiiriyle adını duyurmaya başladı. Varlık, Kültür Haftası, Yücel, Aile, İnkılâpçı Gençlik, Yeditepe ve Türk Dili dergilerinde şiirleri çıktı. Bugüne kadar kendisine birçok ödül verilen şair 1967’de ABD’deki Milletlerarası Şiir Forumu tarafından “En iyi Türk Şairi” seçilmiştir. Dağlarca, Türk Dil Kurumu Yönetim Kurulu üyesiydi.
Edebi Kişiliği
Dağlarca’nın şiirleri toplumcudur. Onun toplumculuğunun temeli insan ve insan hayatına saygıdır. Dağlarca, bu yüzden hiçbir edebî akım ve kişiden etkilenmemiş, kendi özgün çizgisinde devam etmiştir. Çok yazan ve üreten bir şairdir. Onun sanat anlayışını şu cümlesi özetler:
“ Sanat eseri hem bir saat gibi içinde bulunduğumuz zamanı, hem de bir pusula gibi gidilmesi gereken yönü işaret etmelidir. ”
Türkçeye bakışını ise “Türkçem, benim ses bayrağım” diyerek Türkçe Katında Yaşamak adlı şiirinde sergilemiştir.
Fazıl Hüsnü Dağlarca, 94 yaşında zatürre tedavisi gördüğü hastanede yaşamını yitirdi. 20 Ekim 2008’de Karacaahmet Mezarlığına defnedilmiştir.
Fazıl Hüsnü Dağlarca’nın Eserleri
Havaya Çizilen Dünya (1935), Çocuk ve Allah (1940) Daha (1943), Çakırın Destanı (1945), Taşdevri (1945), Üç Şehitler Destanı (1949), Toprak Ana (1950)
Aç Yazı (1951), İstiklâl Savaşı-Samsun’dan Ankara’ya (1951), İstiklâl Savaşı-İnönüler (1951), Sivaslı Karınca (1951), İstanbul- Fetih Destanı (1953), Anıtkabir (1953), Asu (1955), Delice Böcek (1957), Batı Acısı (1958), Hoo’lar (1960), Özgürlük Alanı (1960)
Cezayir Türküsü (1961), Aylam (1962), Türk Olmak (1963), Yedi Memetler (1964), Çanakkale Destanı (1965), Dışarıdan Gazel (1965), Kazmalama (1965), Yeryağ (1965), Vietnam Savaşımız (1966), Açıl Susam Açıl (1967), Kubilay Destanı (1968), Haydi (1968), 19 Mayıs Destanı (1969), Hiroşima (1970)
Malazgirt Ululaması (1971), Kuş Ayak (1971), Haliç (1972), Kınalı Kuzu Ağıdı (1972), Bağımsızlık Savaşı-Sakarya Kıyıları (1973), Bağımsızlık Savaşı-30 Ağustos (1973), Bağımsızlık Savaşı-İzmir Yollarında (1973), Gazi Mustafa Kemal Atatürk (1973), Arka Üstü (1974), Yeryüzü Çocukları (1974), Yanık Çocuklar Koçaklaması (1976), Horoz (1977), Hollandalı Dörtlükler (1977), Balinayla Mandalina (1977), Yazıları Seven ayı (1978), Göz Masalı (1979), Yaramaz Sözcükler (1979)
Çukurova Koçaklaması (1979), Şeker Yiyen Resimler (1980)
Cinoğlan (1981), Hin ile Hincik (1981), Güneş Doğduran (1981), Çıplak (1981), Yunus Emre’de Olmak (1981), Nötron Bombası (1981), Koşan Ayılar Ülkesi (1982), Dişiboy (1985), İlk Yapıtla 50 Yıl Sonrakiler (1985), Takma Yaşamalar Çağı (1986), Uzaklarla Giyinmek (1990)
Dildeki Bilgisayar (1992), İçimdeki Şiir Hayvanı (2007), Mustafa Kemal’in Kağnısı, Yavaşlayan Ömür
Fazıl Hüsnü Dağlarca’nın Aldığı Ödüller
1946 Cumhuriyet Halk Partisi Şiir Yarışması Üçüncülük
1956 Yeditepe Şiir Armağanı
1958 Türk Dil Kurumu Şiir Ödülü
1966 Türkiye Milli Talebe Federasyonu Turhan Emeksiz Armağanı
1967 International Poetry Forum Yaşayan En İyi Türk Şairi (ABD)
1973 Arkın Çocuk Edebiyatı Üstün Onur Ödülü
1974 Struga 13. Şiir Festivali Altın Çelenk Ödülü (Yugoslavya)
1974 Milliyet Sanat Dergisi Yılın Sanatçısı
1977 Sedat Simavi Vakfı Edebiyat Ödülü
2005 Vehbi Koç Ödülü
2008 Kültür Sanat Hizmet Ödülü
