Aykut SARITAŞ Bilgi Paylaşım Sitesi !
Stink Bird (Pis Kokulu Kuş)
Bilimsel adı Ophisthocomus hoazin olarak da bilinen stink bird (pis kokulu kuş), Amazon ve Güney Amerika Oricono Deltası’ndaki mangrowlar, nehir ormanları ve bataklıklarda yaşayan tropik bir kuş türüdür. Kuşların sahip olduğu sindirim sistemi yapısından farklı olan türlerinin en sıra dışı sindirim sistemlerinden birine sahiptir. Bu kuşun yediği yiyecek, ana bağırsakta ruminant (geviş getiren hayvan) memelilerine geniş ölçüde benzer. Yediği yiyecekler bağırsaklarındaki bakteri fermantasyonunu tarafından sindirilir. Örnek verilirse İneklerin sindirim sistemine benzer. İki odacıklı midesinde çürüyen yiyecekler, gübreye benzer bir koku yayar. Bu özelliğiyle kokuşmuş kuşu; Güney Amerika’nın yerli halkı yiyecek temininde en son çare olarak kabul eder. Bu kokuşmuş kuşu sümüklü kurbağaların ve zehirli yılanların üzerinde yaşadığını hayal edebilirsiniz. Aslında hoatzin, sadece yapraklar, çiçekler ve meyvelerle beslenen bir vejetaryendir. Yerli halk yumurtalarını ve nadiren de olsa hoatzin kuşunu yemektedir. Ancak tadının çok kötü olmasından ve kokmasından dolayı sadece aç kaldıkları zaman tercih ederler.
Güney Tamandua
Güney tamandua ; daha çok bilinen ve daha büyük karınca yiyen kuzenine göre daha az karınca yemektedir. Hemcinslerinden ayırt etmek için ona bu isim konulmuştur. Bir kokarca kadar kokuşmuş olmasına rağmen görünüm olarak kokarca daha sevimlidir. Normalde, tamandua büyüklüğünde bir hayvan, aç ve hızlı bir jaguar için iyi bir av olurken, Güney Tamandua kokusundan dolayı av niteliği taşımaz. Düşmanları saldırdığı zaman; kuyruğunun dibindeki anal bezinden korkunç bir koku çıkarır. Tamandua’nın güçlü kol ve pençeleri savunma için de kullanılabilir. Bir ağaçtayken tehdit altında hissediyorsa, arka ayakları ve kuyruğuyla olan bir dalı tutar, böylece kolları ve uzun pençeleri savaşmakta serbesttir. Güney Tamandua’nın birkaç potansiyel avcısı vardır. Bunlardan biri Margay cinsi küçük kedilerdir.
Bombacı Böceği
Bilimsel adı Brachinini olarak da bilinen bombacı böceği, Kuzey ve Güney Amerika, Avrupa, Afrika ve Avusturalya da yaşarlar.
Salgı hücreleri hidrokuinonlar ve hidrojen peroksit salgılar. Vücut içerisindeki bir depoda biriktirirler. Arka kısmında depoladığı kimyasalı yüksek sıcaklıkta karıştırırlar, kaynar bir zehir şeklinde kendini korumak için düşmanına püskürtürler. Vücut uzunluğunun 4 katı uzaklığına 29 defa üst üste püskürtme yapabilirler.
Wolverine (kutup porsuğu)
Bilimsel adı Gulo Gulo olarak da bilinen Wolverine (kutup porsuğu), Kuzey Avrasya ve Kuzey Amerika da yaşayan etçil bir hayvandır. Kutup porsuğu, ayı porsuğu, obur volverin ve sansargiller ailesinden olan dünyanın en zeki hayvanlarından bir tanesidir.
Wolverines’in kurtlarla alakası yoktur, ancak adını kürkünün ve huyunun kurtlara benzerliği yüzünden kurtlardan almıştır. Ancak onlar teknik olarak gelincikler, kokarcalar, porsuklar, yaban gelincikleri gibi diğer iğrenç kokan memelilerle aynı ailendirler yani mustelitlerdir(sansargillerdendir) Diğer hayvanların bazılarında olduğu gibi, wolverine kendini diğer memelilere karşı savunmak için akrid kokusunu dağıtmaz; aksine, bölgesini işaretlemek ve çiftleşme mevsiminde cinsel mevcudiyeti işaret etmek için anal bezinden gelen güçlü salgıları kullanır.
Royal Rat Snake (Kral sıçan yılanı)
Bilimsel adı Elaphe carinata olarak da bilinen kral Rat Snake (kral sıçan yılanı, Tayvan koku yılanı), Güneydoğu Asya ve Doğu Asya da yaşarlar. Kokuşmuş tanrıça veya kokuşmuş yılan olarak da bilinmektedir. Kral sıçan yılanı, sekiz metreye kadar uzunluklara ulaşabilir ve en sevdiği av, Çin kobrası ve keskin burunlu engerek yılanı gibi zehirli türler de dahil olmak üzere diğer yılanlardan da oluşur.
İnsanlar normalde yılanları kötü kokmalarıyla ilişkilendirmez, fakat kral sıçan yılanı tehdit altında olduğunda, hızlı bir şekilde zehirlerini kötü kokularıyla birleştirerek kurbanlarına sokar. Çok kuvvetli ve kötü bir koku ile sık sık boşalan, son derece gelişmiş hızlı anal bezlere sahiptirler.
İbibik Kuşu
Bilimsel adı Upupa epops olarak da bilinen ibibik kuşu, yaygın olarak Afrika ve Avrasya da yaşarlar. Gökkuzgunlar olarak da bilinir. 7/24 kokan bir hayvan değildir ancak hayatınızın geri kalanında bir daha asla görmek istemeye bilirsiniz. Bir dişi ibibik yumurtasını yumurtlarken ya da kuluçkaya bıraktığı zaman kuyruk bezinden tüylerinin tümüne yaydığı çürük et kokusunu andıran bir sıvı üretir. Her iki cinsiyette, yeni yumurtadan çıkmış yavrularda da bu kötü kokulu bezler vardır. Sorunların üstesinden gelmek ve istenmeyen ziyaretçileri uzaklaştırmak için bu bezler sayesinde kötü kokulu dışkılamayı yaparlar.
Tazmanya Şeytanı
Bilimsel adı Sarcophilus harrisii olarak da bilinen Tazmanya şeytanı, sadece Avustralya Tazmanya adasında yaşamakta olan bir etobur keselidir. Etrafta dolaşmaktan hoşlanmaz ve her şeyi berbat etmek istemektedir. Tazmanya Şeytanı Gergin olduğunda etrafına çok güçlü bir koku salmaktadır. Bir avcı yemek için avlama konusunda iki kez düşünmelidir. Yine de çoğu insan kokutma iç güdüsünü harekete geçirmemek için yanına yeterince yaklaşamaz. Genellikle bu keselinin gürültü, tatsız çığlığı ve sahip olduğu leşini yüksek sesle ve dikkatsizce yeme alışkanlıkları vardır. Tazmanya canavarları leşlerinin et, iç organları, kemik ve kürkleri de dahil olmak üzere geriye hiçbir iz bırakmadan her şeyi yerler.
Çizgili Polecat (Çizgili Kokarca)
Bilimsel adı Ictonyx striatus olarak da bilinen çizgili polecat (çizgili kokarca), Kongo havzası kıyı bölgeleri hariç ağırlıklı olarak, savan ve Orta, Güney, Sahra altı Afrika ülkesi gibi kuru ve kurak iklimlerde yaşayan agresif ve çok bölgesel bir hayvandır. Mustelid ailesinin bir başka üyesi çizgili polecat hoş olmayan kokusuyla bilinir. Topraklarını işaretlemek için dışkısını anal spreyini kullanır. Kör edici kimyasal spreyleri avcıların gözlerine yönlendirir. Anal koku bezleri tarafından salgıladığı sprey düşman olarak algıladığı rakiplerini geçici kör olmalarına sebep olurken, mukoza zarlarını tahriş ederek yoğun bir yanma hissine sebep olur. Rakibine zararlı sıvı ile püskürtme yapmadan önce ilk klasik tehdit duruşu olan arkasını, rakibine dönük bir şekilde havada dik tutar.
Misk Öküzü
Bilimsel adı Ovibos moschatus olarak da bilinen misk öküzü ya da misk sığırı, Kuzey Amerika’da yaşayan bir memelidir. Çiftleşme mevsimi boyunca, yaz başlarında, erkek misk öküzü, gözlerinin yakınındaki özel bezlerden kokan bir sıvı salgılar, sonra bu sıvıyı kürküne sürer. Bu eşsiz kokulu hayvan, erkeklerin baskınlık için birbirleriyle savaştıkları sırada başını boynuzlarını dışa dönük şekilde gelecek şekilde tutarak, birbirleriyle yüksek hızla çarpışırlar. Bu çarpışma esnasında, sabırla bekleyen dişileri cezbeder. Diğer hayvanları insan standartlarına göre yargılamamakla birlikte, baskın erkek misk öküzlerinin, dişileri sürü içinde tutsak tuttukları ve ayrıca erkek dişi çocuk şeklinde 20 şerli gruplar halinde yaşadıkları bilinir.
Kokarca
Bilimsel adı Mephitidae olarak da bilinen kokarca, dünyada en çok bilinen kokan hayvanlar arasındadır. Güneydoğu Asya, Amerika, Kanada, Patagonya Endonezya’nın Sumatra, Borneo, Cava adaları, Filipinler’in güneyi ve Palavan’da yaşarlar. Yaşam alanı olarak kırsal, yarı çöl ve çalılık alanlar gibi açık yerleri tercih ederler. Yiyecek konusunda ayırt etmezler, herşeyi yerler ancak daha çok et ile beslenmeyi tercih ederler. Kendini tehdit altında hissettiğinde, yırtıcı hayvanlara ve meraklı insanlara maruz kaldığı durumda, kendilerine saldırı olarak gören canlıyı önce bazı hareketlerle uyarırlar, eğer bu yöntem fayda etmezse arkalarını dönüp düşmanlarının yüzüne isabet alarak, anal bezlerinden çıkan pis kokulu sıvıyı püskürtürler. Şeritli kokarcalar böyle şartlarda iki elleri üzerinde durarak sıvıyı 6 metre uzaklığa kadar püskürtürler. Kokan porsuklarda ise bu mesafe sadece 1 metre civarındadır. Bu sıvının cilte temas etmesi, iğrenç kokunun haricinde başka bir zararı yoktur. Şayet göze temas ettiğinde ise kısa bir süreliğine körlüğe neden olabilir. Kıyafetlere geldiği takdirde bu kokuyu kıyafetlerden yok etmek imkânsızdır.
Popüler bir inanışın aksine, domates suyunda banyo yaparak o derin pis kokan kokusundan gerçekten kurtulmak imkansızdır; bunun yerine, Amerika Birleşik Devletleri İnsani Topluluğu, hidrojen peroksit, kabartma tozu ve bulaşık deterjan karışımını önermektedir.
Deniz Tavşan
Bilimsel adı Aplisya Olarak da bilinen deniz tavşanı, Hint Pasifik Okyanusunda 23 türü bulunan tropik suların gelgit ve alt bölgelerinde yaşarlar. Atlantik Okyanusunda 12 tür bulunabilir ancak Akdeniz’de birkaç, türün bulunduğu gözlemlenmiştir.
Koku, suyun altında karada veya havada olduğundan çok farklı anlam bir taşır. Yine de, balıkların, köpekbalıklarının ve kabuklu hayvanların toksin fışkırtmalarına olumsuz tepki verdiğine ve deniz omurgasızlarının hiçbirinin yumuşak kabuklu yumuşakça türü olan deniz tavşanı kadar toksin olarak akmadıklarına dair hiçbir şüphe yoktur.
Aplysia türleri, tehdit altında olduğunu hissettiğinde, sık sık mürekkep bulutlarını serbest bıraktıkları takdirde saldırganın koku alma sinirlerini devre dışı bırakabilirler. Bu yumuşakça yenmek için zehirlidir ve iştah açıcı olmayan, hafif tahriş edici bir balçıkla kaplıdır. Gerçekte nispeten az sayıda tür tarafından yenilebilir olarak kabul edilirler. İster inanın ister inanmayın, Çin de genellikle keskin kokulu bir sos ile kızartılmış olarak servis edilen popüler bir gurme ürünüdür.
Antik çağlarda bu canlının mor mürekkebinin el yazmalarında kullanıldığı bildirilmiştir.
